To właśnie to, co czytasz, kiedy nie musisz, decyduje o tym, kim będziesz, kiedy nie będziesz w stanie temu zaradzić.Charles Francis Potter
Nikt nie steruje własnym życiem. Najlepsze, co można zrobić, to pozwolić sobą kierować tym, którzy są dobrzy, którzy cię kochają.
Orson Scott Card
Nie ma na świecie wystarczająco wiele ciemności aby zdusić światło tej malutkiej świeczki. – Robery Alden |
There is not enough darkness in the whole world to extinguish the light of a small candle.
Źródło: ksolwayMuszę, nim umrę,
– Colin Wilson , Pasożyty umysłu
znaleźć jakiś sposób
wypowiedzenia tego co we mnie najistotniejsze,
czego nigdy dotąd nie powiedziałem,
a co nie jest
ani miłością, ani nienawiścią,
ani litością, ani pogardą,
ale prawdziwym tchnieniem życia,
nieokiełznanym
i pochodzącym gdzieś z głębi,
a wnoszącym w ludzkie życie
bezkresną przestrzeń
i przeraźliwą, beznamiętną siłę
będącą
czymś ponadludzkim.
„Zadaniem sieci jest złapanie ryb,
Zhuang Zi sentencje
A kiedy ryby są złapane, sieć jest zapominana.
Zadaniem potrzasku jest złapanie królika,
A gdy królik jest złapany – potrzask zostaje zapomniany.
Zadaniem słów jest przenoszenie idei,
A gdy idee zostają uchwycone, słowa są zapominane.
Gdzież mogę znaleźć tego, który zapomniał słów?
On jest tym, z którym chcę rozmawiać.
Nie przejmuj się, gdy zarzucą ci że budujesz zamki w powietrzu.
– Henry David Thoreau
To jest właśnie miejsce, w którym powinno się je stawiać.
Potem wystarczy że dobudujesz im fundamenty.
Cnotą jest milczenie, bowiem mówić o rzeczach błahych to siłą rzeczy myśleć o rzeczach błahych, a mówić o rzeczach poważnych to zbyt często odbierać im żywotność, ich siłę, ich zdolność krzewienia się w duszy; tak więc milcz, albo powiedz coś, co ulepszy ciszę. Książki nie zawierają wszystkich słów, słowa nie zawierają wszystkich myśli. Wiedz przy tym, że myśl, której nie da się zawrzeć w kilku słowach, nie zasługuje na wypowiedzenie.
Głupiec i mędrzec nie widzą tego samego drzewa. Im ktoś jest mniej mądry, tym sądy jego są szybsze i dobitniejsze w formie. Człowiek mądry ma zawsze poczucie względności i dlatego zdanie swoje wypowiada w formie ostrożnej i uprzejmej: myśleć znaczy nie być pewnym.
Lepiej jest umrzeć stojąc niż żyć na kolanach — bo czyż życie jest tak miłe a pokój tak słodki, aby był kupiony za cenę łańcuchów i niewolnictwa? Przebacz mi, Wszechmogący, nie wiem jaką drogę obiorą inni, ale jeśliś na los mój wrażliwy, to daj mi wolność, albo daj mi śmierć!
Wolność czynu i myśli na tym świecie może polegać jedynie na tym, aby móc czynić to, czego się powinno chcieć, a nie być zmuszonym czynić tego, czego się chcieć nie powinno.
Wyzwolona energia atomu zmieniła wszystko za wyjątkiem naszego sposobu myślenia, jednak Ten kto myśli jest niebezpieczny – wiedza i świadomość wyzwoliła więcej ludzi niż wszystkie rewolucje i powstania. Strzeż się jednak przed skutkami swoich nauk i poczynań, albowiem większość ludzi woli żyć w niewoli. Wolność oznacza odpowiedzialność, dlatego właśnie tak wielu tak się jej lęka, a najbardziej przewrotnym i skutecznym systemem jest taki, który tworzy niewolników dumnych i zadowolonych ze swej niewoli. Ci, którzy poświęciliby swoją wolność dla bezpieczeństwa, nie zasługują na żadne z nich.
Pamiętaj, że na każdym szczycie jest tylko światło, chłód i samotność, która jest ceną wolności umysłu i ducha. Jeśli chcesz dążyć ku Prawdzie, musisz iść w samotności.
Często, czym więcej ludzi jest wokół ciebie, tym bardziej jesteś samotna, jest to bowiem stan umysłu i brak zrozumienia. Nie obawiaj się ciszy – głupiego ogłupi ona jeszcze bardziej, tobie przyniesie zrozumienie. Przenigdy nie zanurzaj się w hałaśliwej ciżbie, aby zagłuszyć krzyk swojej samotności – wyjdź naprzeciw swojej wolności i patrz jej w oczy – śmiech i kpiny będą twoim płaczem. Ty pamiętaj jednak, że to najcenniejszy skarb i choćby wtrącono cię do ciemnego lochu, duch twój będzie wolny niczym ptak.
Jeśli wierzysz w jakąś ideę, staje się ona częścią ciebie. Jesteś tym, co myślisz. Jesteś tym, co pojąć zdołasz. Czym więcej myślisz, tym bardziej jesteś. A jeśli nie myślisz, to jesteś niczym.
Ciszę kocha tylko dojrzały. Samotność jest przyjemnością dla tych, którzy jej pragną, i męką dla tych, co są do niej zmuszani. Rozumiejący nigdy nie będzie zrozumiany. I nie miej złudzeń – to co czynisz nigdy nie jest rozumiane – tylko chwalone lub ganione.
Spójrz na siebie i oceń to, czego dokonałaś. Pamiętaj, że w ostatecznym rozrachunku liczy się nie myśl, lecz obrócenie jej w czyn szlachetny.
Szczęściem jest móc wszystko, co chcemy, a wielkością chcieć wszystko, co możemy. Ludzka twarz jest piękna, gdy odbija się w niej determinacja a chociaż cel jakiś niewielki. Jedyna godna rzecz na świecie: twórczość, a szczyt twórczości to tworzenie siebie.
Nie jesteś odpowiedzialna za myśli, które do ciebie przychodzą, możesz jednak rozpoznać te złe i je odrzucić. Jakiekolwiek moce posiądziesz w dniach które nadejdą, strzeż się przemocy, fałszu i przymusu, bowiem fałsz truje tego, kto go używa, zanim pokona tego, przeciw komu go użyto.
Czy wiesz, co to jest indywidualność? to świadomość woli. Uświadomienie sobie, że ma się wolę i że można działać. Sławni ludzie dzielą się na tych, których świat nie chce zapomnieć i na tych, których nie jest w stanie. Talent robi to co może – geniusz robi to co musi. Czym będziesz Ty – wybieraj.
Czy widzisz Boga? Nad każdym cichym źródłem, pod każdym kwitnącym drzewem wychodzi ci on na przeciw ciepłem swej miłości. Pomoże ci zawsze, czasem jednak z półgodzinnym opóźnieniem, tak abyś mogła pokazać, dokąd sięga twoja wiara. Nie proś go o szczęście, znajdź je sama.
Chcesz mieć wszystko, aby móc cieszyć się życiem, jednak On daje ci życie, abyś mogła cieszyć się wszystkim. Twoje serce jest wolne. Idź za nim i nie pozwól, aby inni uczyli cię miłości.
Szatan zwycięża, gdy lud boży traci serce i złemu oddaje pole bitwy, Miej wiarę. Pamiętaj, że człowiek wolny idzie do Nieba taką drogą, jaka mu się podoba i że możesz się łatwo pomylić wybierając jeden obrządek spomiędzy istniejących dwóch tysięcy. Nie znajdziesz Boga w kościele – jest w tobie, wokół ciebie. Piekłem jest niekończąca się mszą bez Boga, a Niebo to Bóg bez mszy.
Wszystko może być dla nas nauką,
jeśli tylko sami zechcemy to przyjąć.
Podważaj wszystko, co się da podważyć, gdyż tylko w ten sposób możesz wykryć to, czego podważyć się nie da. Pierwszym krokiem do mądrości – wszystko oskarżać, ostatnim – pogodzić się ze wszystkim. Dla zdobycia wiedzy – codziennie coś dodawaj, dla zdobycia mądrości – codziennie coś odrzucaj. Ucz się tak, jak byś niczego jeszcze nie osiągnęła, i lękaj się, byś nie straciła tego, co już masz.
Poznawaj ludzi i mniej odwagę dla dobra twego bliźniego mówić prawdę. Żyjąc wśród ludzi, nie zapominaj o tym, co poznałaś w samotności. W samotności myśl nad tym, co poznałaś, obcując z ludźmi. Słuchaj opowieści innych ludzi – Znasz w ludziach to, co sama w sobie przezwyciężyłaś. Im więcej ludzi poznajesz w ich życiu, tym bardziej dopełnia się twoje własne życie.
Kto mówi, sieje... kto słucha, zbiera. Mądry więcej uczy się od głupca niż głupiec od mędrca. Gdy widzisz mędrca, myśl o tym, by mu dorównać. Gdy widzisz tego, komu brak rozsądku, zastanów się nad sobą samą. Prawdziwemu mędrcowi nawet stosunki z największym hultajem przynoszą korzyść. I pamiętaj – człowiek, który sprawi, że zobaczysz swój błąd jest zawsze, ale to zawsze, twoim przyjacielem, cokolwiek innego by robił. Wiedz, że twoim dobroczyńcą jest wróg, który wyprze cię z twojego miejsca i zmusi do poszukiwań, bowiem często, aby stało się to, czego pragniemy, trzeba tylko przestać robić to, co robimy.
Kto myśli nie powierzchownie, lecz głęboko, ten wie, że nigdy nie będzie miał słuszności, jakkolwiek by postępował i cokolwiek by sądził. Pamiętaj że człowiek genialny nie popełnia żadnych omyłek. Jego błędy są dobrowolne i stają się wrotami odkryć. Książki są opisem drogi, którąś ktoś przeszedł. Skorzystaj z jego doświadczeń. Nie bój się pytać innych, bowiem ten, kto pyta jest głupcem przez pięć minut, a ten, który nie pyta, zostanie głupcem na całe życie, a kto nic nie wie, musi we wszystko wierzyć. Nie mów wszystkiego, co wiesz, ale wiedz wszystko, co mówisz. Można bez zbytniego polotu tak pisać, że potrzeba by bardzo wiele polotu, aby to zrozumieć, bowiem nie potrzeba mieć wiele rozumu, by wszystko zmącić, ale trzeba go mieć dużo, by wszystko uładzić.
Wielkość to odpowiedzialność Musisz uczyć innych. Nauczaj i bądź przykładem. Istnieją ludzie z oświecającym i błyszczącym rozumem. Ty bądź nie fontanną, ale źródłem dla innych. Największym dobrodziejstwem, jakie możemy drugiemu wyświadczyć, nie jest ofiarowanie mu naszego bogactwa, lecz ukazanie mu jego własnego bogactwa. Pamiętaj, że gdy przyjmujemy ludzi takimi, jakimi są, czynimy ich gorszymi, gdy natomiast traktujemy ich tak, jakby byli tym, czym być powinni, wydobywamy z nich to najlepsze, na co ich stać, a uczeń, od którego nigdy nie wymaga się nic takiego, czego zrobić nie może, nigdy nie zrobi tego, co może.
Mierny nauczyciel mówi. Dobry – tłumaczy. Znakomity – daje przykłady. Wielki – inspiruje. Ty jesteś odpowiedzialna za tych, którzy nie wiedzą. Rozum i wielkość zawsze znaczy odpowiedzialność. Jeśli ty odpowiesz niezbożnemu, a on się nie nawróci od niezbożności swojej i od drogi swej niezbożnej, on w nieprawości swej umrze, a ty wybawiłaś duszę swoją. Jeśli nie będziesz nauczała kogoś, kto na to zasługuje, zgubisz człowieka. Jeśli nauczasz kogoś, kto na to nie zasługuje, trwonisz tylko swą wiedzę. Pamiętaj też, że ile komu pomożesz, o tyle siebie wzmocnisz, a jego osłabisz. Możesz dać głodnemu rybę, ale lepiej, jeśli nauczysz go używać wędki.
Na tym świecie są cztery rodzaje ludzi: 1) Ci, którzy nie wiedzą, że nie wiedzą: to głupcy, unikaj ich. 2) Ci, co nie wiedzą, ale wiedzą, że nie wiedzą: to prostaczkowie, poucz ich, 3) Ci, co wiedzą, ale nie wiedzą, że wiedzą: to śpiący, obudź ich. 4) Ci co wiedzą – i wiedzą, że wiedzą – to mędrcy, idź ich śladem.
„You see things and you say, 'Why?'
But I dream things that never were and say, 'Why not?'”
Musimy robić wszystko co możemy, oprócz niszczenia w sobie potencjału do dalszego robienia tych rzeczy. Nie żałuj, że nie spełniły się twoje marzenia; pożałowania godnym jest tylko ten, kto nigdy nie marzył. Nie ten biedny, któremu żaden sen młodzieńczy się nie spełnił, ale ten, który jeszcze młodzieńcem – już nic nie śnił. Wszyscy ludzie marzą, ale nie jednakowo. Ci co śnią nocą, w mrocznych zakątkach swoich umysłów, budzą się rano i widzą, że to było na próżno. Lecz ci, co śnią pośród dnia to ludzie niebezpieczni, mogą bowiem z otwartymi oczami swój sen uczynić rzeczywistością, uczynić go możliwym
Wszyscy wielcy nauczyciele pozostawili nam te same przesłanie: Kieruj się do wewnątrz, odkryj swoje wyższe, niewidoczne Ja i poznaj Boga który jest w tobie. Ciebie miał na myśli Jezus mówiąc, że we własnym sercu znajdziesz Boga. Myśleć to, co prawdziwe, czuć to, co piękne i kochać co dobre – w tym cel rozumnego życia. Przestań poszukiwać swojego celu, bądź nim. Troski żyjących tyczyć winny żyjących, nawet jeśli to o nich samych chodzi i niechaj umarli grzebią swoich umarłych. Bajki, w których dobre duchy i wróżki spełniają życzenia, wymyślane są przez biednych prostaczków, którzy nawet marzyć nie mogą o tym, by swe liczne życzenia i pragnienia zaspokajać na drodze własnej aktywności. Istnieje jedno prawo dla wszystkich ludzi: chcąc ulepszyć życie, trzeba być gotowym je stracić.
Dobrze jest od czasu do czasu przestać robić to, do czego się przywykło, by wiedzieć, że człowiek rządzi przyzwyczajeniem, a nie na odwrót. Bądź panią swej woli i sługą swego sumienia. Nie pozwól, aby twoje zasady moralne odwiodły cię od zrobienia tego, co słuszne. Przyzwyczajaj swój umysł do wątpienia, a serce do zgodności – to dobrze gdy serce jest naiwne, a rozum nie, tak więc niech nieufność stoi na straży twojej ufności. Postępuj zawsze tak, jakby to, co czynisz, miało być twoim ostatnim uczynkiem.
Kluczem do życia jest przyjmowanie wyzwań. Kiedy ktoś przestanie to robić, równie dobrze mógłby być martwy. Każda przeszkoda jest okazją, każda przeszkoda jest testem, Przeznaczeniem zaś nazywają nieudolni skutki swoich błędów.
Rozumny człowiek nie ma się na kogo gniewać, prócz siebie samego. Dlatego człowiek rozumny się nie gniewa. A czy potrafisz zamiast słów „Panie, wybacz ludziom, którzy wyrządzili mi zło” , powiedzieć „Panie, przebacz mi, że wydaje mi się, iż ludzie wyrządzili mi zło” ? Jeśli potrafisz, to modlitwa twoja jest piękna.
Panie, naucz mnie przyjąć to, czego zmienić nie mogę; daj mi siły, bym zmienił to, co zmienić mogę i umiał odróżnić jedno od drugiego. Dopomóż, abym znalazł światło, gdy jestem w błędzie i abym nie był nieznośny, gdy mam słuszność.
Dwóch ludzi patrzyło przez te same kraty.
Jeden ujrzał kałużę, a drugi gwiazdy.
Unikaj ludzi, którzy uczciwe nazywają naiwnym, a szczere głupim. Wielcy ludzie istnieją, lecz nie dla małych. Wielkie duchy zawsze napotykały bezwzględną opozycję umysłów miernych. Pomniki jednak stawia się nie krytykującym, ale krytykowanym. Niechaj więc silni tworzą, a bezsilni spierają się, jak tworzyć należy. Cokolwiek robisz, zawsze znajdą się tacy, co to potępią.
Trzymaj się z dala od tych, którzy chcą umniejszyć twoje ambicje. Mali zawsze to robią. Prawdziwie wielcy sprawiają, że czujesz w sobie siłę aby stać się wielką.
Umysł jest niewyczerpalnym bogactwem naturalnym, ale tylko wtedy, gdy się go nie trwoni. Wykorzystaj go, a nazwą cię szaloną, jednak najbardziej szaleni są ci, którzy zdecydowali się być przeciętnymi. Nigdy nie przepraszaj, że się urodziłaś.
Mierni tyle sił tracą, by cię umniejszyć, że nigdy cię nie przewyższą. Ich małe umysły potępiają wszystko, co przechodzi ich miarę, a głupotą określają to, czego pojąć nie są w mocy. Unikaj tych, którzy kpią z twoich ambicji. Mierni ludzie zawsze to robią – trwonią tyle wysiłku aby ci przeszkodzić, że nigdy nie będą tacy jak ty – jednak ci naprawdę wielcy sprawią, że poczujesz iź możesz także stać się wielka i piękna.
Esencją wielkości jest zdolność do wybrania osobistego rozwoju w okolicznościach, kiedy inni wybierają szaleństwo, bowiem czynem najbardziej szalonym jest bycie przeciętnym.
Kto nie chce widzieć wielkości jakiegoś człowieka, ten tym bystrzej dostrzega w nim wszystko, co poziome i powierzchowne – i sam się tym zdradza. Najdoskonalsze maski zakładamy nie po to, aby ukryć zło, czy brzydotę, lecz aby ukryć pustkę.
Nie dopuść aby inni mówili ci, że jesteś mała i nic nie znaczysz. Człowiek sam decyduje, kim jest i jakim się staje. Nie pysznij się sobą, ale nie poniżaj się. Za nierówność pomiędzy ludźmi odpowiedzialni są zarówno ci, którzy się wywyższają nad innych, jak i ci, którzy się poniżają. To nie ty jesteś taka wspaniała, to inni są wielkimi głupcami. Skromność jest dla małych ludzi. Skromność i samoponiżanie się to dwie różne rzeczy. Nigdy, ale to nigdy nie pomyl pychy ze znajomością swoich zalet. Nie wstydź się siebie. Jeśli nie zrobisz czegoś, bo inni wmówili ci, że tak będzie źle – przegrałaś.
Mądrość nie zawsze przychodzi z wiekiem – czasem przychodzi sama. Człowiek, którego argumentem jest twój wiek albo cokolwiek, niewart jest twojej uwagi. Nie patrz na mówiącego, tylko słuchaj jego słów. Jeżeli zawsze mówisz to, co myślisz, źli ludzie będą cię unikać. Wiedza daje pokorę wielkiemu, dziwi przeciętnego i nadyma małego. Ludzie wybitni rozmawiają o problemach, ludzie przeciętni o wydarzeniach, ludzie mali o bliźnich. Więcej ludzi klęka przed batem, niż przed genialnym dziełem.
Blask słońca i księżyca oświeca cały świat, ale nie zdoła ślepemu wzroku przywrócić. Nigdy nie należy złościć się na głupców za to, że są głupi! Lepiej, gdy nie ukrywają swojej głupoty. Sprawy stają się wtedy jasne i przejrzyste. Jedynym sposobem uniknięcia ich zemsty jest przekonanie ich, że się jest głupszym od nich. Nic tak nie wzmaga sił przeciwnika, jak wyrządzona mu krzywda. Nie należy zmuszać wroga do desperackich czynów. Skoro ustępujesz, ustąp natychmiast – wydasz się wspaniałomyślna. Jeśli ustąpisz po namyśle – powiedzą, żeś słaba.
Człowiek jest tak wielki jak rzeczy, które go złoszczą. A przyrost mądrości daje się dokładnie mierzyć ubywaniem żółci. Tylko mali ludzie biją się o prestiż, wielcy go mają. Nie jest grzechem być głupcem, lecz głupcy popełniają największe grzechy.
Obiecuję ci, że najbardziej gorzkie łzy
przelejesz na łożu śmierci nad czynami
których nie dokonałaś
i słowami których nigdy nie wypowiedziałaś.
Szczęście nie jest celem, jest sposobem
podróżowania. Nie ma drogi do szczęścia, szczęście jest drogą. Brak szczęścia
to nie wiedzieć czego chcemy i wysiłek, żeby to osiągnąć.
Czyż istnieją rozkosze za które Hamlet oddałby męki swej jaźni?
Przeżywaj każdy dzień, jak gdybyś całe życie żyła dla tego właśnie dnia i wedle niego oceniaj swoje życie. Panowanie nad chwilą jest bowiem panowaniem nad życiem. Bądź w tym momencie. Zawsze było tylko Teraz. To jest jedyna chwila, kiedy możesz cieszyć się życiem, działać i tworzyć i zmieniać swoją przyszłość... a chwila ta nigdy, ale to NIGDY nie powróci!
Jesteś jest tym, o czym myśli przez cały dzień, a te dni w końcu staną się twoim żywotem: W każdej sekundzie decyduje się całe nasze przyszłe życie. A niczego tak nieodwracalnie nie zaprzepaszczamy jak okazji, która się co dzień nadarza. Pamiętaj, że to własna wola czyni człowieka wielkim lub małym – Jedni bowiem czekają na okazję, inni ją tworzą, a szczęściarz to taki, co daje szansę szczęściu.
Są rzeczy nieznane i są rzeczy znane, a pomiędzy nimi znajdują się drzwi. Miej odwagę je przekroczyć. Podróż na tysiąc mil zaczyna się od pierwszego kroku – zrób go, a zobaczysz, że naprawdę połowę pracy wykonał ten, co zaczął. Pamiętaj też, że człowiek potyka się o kretowiska, nie o góry. Jednak człowiek, który chce latać, nie może zacząć od latania, musi najpierw nauczyć się chodzić.
To ty wybierasz to, czemu chcesz ulec, a każdy z nas stwarza sobie problemy na miarę swoich możliwości. Jednak o ile istnieje wiara zdolna przenosić góry, to jest nią wiara we własne siły. Kiedy myślisz, że możesz czegoś dokonać albo nie – masz rację. Cokolwiek możesz zrobić lub zamarzyć, możesz to zacząć. śmiałość ma w sobie geniusz moc i magię. Pamiętaj, że możesz być tym, czym chcesz być i będziesz tego stale pragnąć całym swym sercem.
Człowiek rdzewieje tylko wtedy, gdy się na to zgadza. Nieśmiałość jest
wielkim grzechem przeciw miłości i samej sobie. Pamiętaj też, że człowiek
nie jest stworzony do klęski. Człowieka można zabić, ale nie pokonać.
Jednak myśl w koleinie jest myślą wykolejoną – ten, kto kroczy po śladach
innych nie zostawia własnych. Dwie drogi prowadziły przez las. Ja wybrałem
tą mniej uczęszczaną.
Główną różnicę między ludźmi stanowi to, w jakim stopniu żyją oni według własnych myśli, a w jakim według cudzych oczekiwań. Zbyt często cudze poglądy bierzemy za własne. By udowodnić, że są nasze, dajemy się za nie zabić.
Najpiękniejszym zaś, co możemy doświadczyć, jest tajemnica. Ten, dla którego te uczucie jest obce, kto nie może się już dziwić i stać oniemiałym, mógłby być równie dobrze martwy: jego oczy są zamknięte. Człowiek jest skończony nie wtedy, gdy przegra, ale wtedy, gdy się wycofa. Pamiętaj, że kiedy się chce robić omlety, trzeba stłuc jajka a tylko ten kto porywa się na absurd, może osiągnąć niemożliwe.
Wszystko, co ma się nie udać, nie uda się, chyba że ktoś weźmie sprawy
w swoje ręce.
Dla każdej umiejętności istnieje tylko jeden dowód – dzieło. Pamiętaj,
że kto ma słuszność i cierpliwość, tego czas nadejdzie. Dopóki człowiek
nie musi sprawdzić siebie w czynie, może oszukiwać się bez żadnych ograniczeń.
Życie twoje – krótkie interludium między nicością a wiecznością, kropla lęku spadająca z nieba pamięci w morze zapomnienia – jest zbyt krótkie, aby nurzać się w małostkowości, odurzeniu i bierności, zawiści, kłamstwie i zdradzie. Wykorzystaj każdą chwilę, aby w dniu swojej śmierci móc powiedzieć: „Z radością żyłam, z radością umieram, szczęśliwa schodzę do mogiły” – Możesz umrzeć bowiem we własnym łóżku, albo czyniąc świat lepszym – wybór jest twój.
Jeśli skłania się człowiek ku złu, może to w sobie maskować ...może nawet maskować swój wpływ na otoczenie. Nie jest jednak w stanie czynić dobra, którego refleksy po prostu odbijałyby się w towarzyszących mu osobach i którego – gdyby naprawdę był dobry – nie miałby powodu ukrywać. Czyn człowieka jest dobry lub zły w zależności od tego, czy dzięki niemu rośnie czy też maleje wzajemna miłość ludzi.
Prawdziwie piękne jest to, co czyni człowieka lepszym. Nie ma piękna, jeśli w nim leży krzywda człowieka. Nie ma prawdy, która tę krzywdę pomija. Nie ma dobra, które na nią pozwala. Człowiek dobry wstydzi się nawet przed psem.
W dobro wierzą tylko ci nieliczni, którzy je praktykują. Czyń tak, jak gdyby zasada twojego postępowania miała się dzięki twojej woli stać powszechnym prawem natury. Czy nie lepiej byłoby, zamiast tępić zło, szerzyć dobro? Kiedy wybierasz mniejsze zło, pamiętaj zawsze, że to jednak zło.
Im człowiek lepszy i szlachetniejszy, twym więcej widzi dobra w ludziach. Im głupszy i podlejszy, tym więcej widzi w nich zła. A czynimy najwięcej w chwilach, kiedy wydaje się nam, że czynimy rozpaczliwie mało, bowiem chwile twórczości odsłaniają przed nami cały wszechświat możliwości czynienia jeszcze lepiej. Ludzie sądzą, że zrobili dość nie zabijając nikogo. W rzeczywistości żaden człowiek nie może umierać w spokoju jeśli nie zrobił wszystkiego, co trzeba, aby inni żyli.
Pamiętaj, że wszystko zrozumieć to wszystko przebaczyć – kochaj wszystkich
ludzi, a cierpiący niech będzie twoim dzieckiem. Zrób pierwszy krok, twój
brat już czeka. Bądź wyrozumiała, bowiem większość ludzi potrzebuje więcej
miłości, niż na nią zasługuje. Nie trzymaj w swoim sercu nienawiści do
głupców. Przebacz im, albowiem oni nic nie rozumieją.
Nienawiść nasza jest gorszym wrogiem niż wróg, a naszymi największymi
wrogami nie są ci, którzy nas nienawidzą, ale ci, których my nienawidzimy.
Patrz nie na to, co ludzie mówią, ale co robią, nie oceniaj ich podług ich idei, ale wedle tego, co te idee z nich czynią.
Trudniej urodzić małą trawkę, niż zburzyć kamienny dom. Nawet gdybym wiedział, że jutro świat przestanie istnieć, to jeszcze dziś zasadziłbym drzewko jabłoni.
Mądrość to wiedzieć co robić z tym, co się wie. dlatego zadać pytanie to często mieć odpowiedź. Najkrótszy sposób poznania najlepiej udzieli ci wiedzy, ale najdłuższa droga czyni cię rozumniejszą, da ci dyscyplinę ducha i nauczy szanować to, czym się stałaś.
Kiedy coś wiesz – stój przy tym, a kiedy czegoś nie wiesz – przyznaj, że nie wiesz. Jeśli nie potrafisz powiedzieć czegoś innymi słowami, to znaczy, że tego nie rozumiesz.
Mądrzy nie są mądrzy dlatego, że nie popełniają błędów, ale dlatego, że naprawiają swoje błędy, natychmiast, jak tylko je rozpoznają – a tylko ten nie popełnia błędów, kto nic nie robi.
Właściwością człowieka jest błądzić, głupiego – w błędzie trwać. Kto pyta jest głupcem przez pięć minut, kto nie pyta, jest głupcem całe życie. Popełniaj wiele błędów, ale nigdy tego, żeby twierdzić, że nie popełniasz żadnego.
Królestwo kłamstwa nie jest tam, gdzie się kłamie, lecz tam, gdzie się kłamstwo akceptuje. Strzeż się popełnienia morderstwa! Prowadzi ono do kradzieży, a stąd krok tylko jeden do kłamstwa. Najważniejszą cnotą geniusza jest szczerość a niezawodną oznaką prawdy jest prostota i jasność. Dający świadectwo prawdzie, stara się o jasność. Kto chce tłumowi zdawać się głębokim, stara się o ciemność. Bo tłum uważa za głębokie wszystko, czego dna zbadać nie może. Tylko błędy i kłamstwa wymagają argumentów, zawsze bywają skomplikowane, wymyślne i wielosłowne. Prawda istnieje. Wymyślić trzeba tylko kłamstwo. Słabość charakteru jest głównym źródłem nieprawości. Pierwsze kłamstwo rodzi się z obawy przed urażaniem innych. Wpierw gramy przed innymi, a potem gramy przed sobą. Czy prawda jest czymś tak kompromitującym, że trzeba ją mówić wrogom, zamiast przyjaciołom?
Kto nie zna prawdy, ten jest tylko głupcem. A kto ją zna i nazywa ją kłamstwem, ten jest zbrodniarzem! Diabeł potrafi wywołać fałszywe obrazy, ale tylko niegodziwych zdoła oszukać.
Człowiek szlachetny mówi co myśli i robi co mówi.
Strzeż się, bowiem złe czyny wydają cię w ręce złych ludzi. Człowieczeństwo bowiem nie jest stanem, w którym przychodzimy na świat. To godność, którą trzeba zdobyć.
Brama do świątyni Prawdy i Dobra jest niska. Wejdą tam tylko ci, którzy schylą głowę. Człowiek szlachetny nie szafuje obietnicami, lecz czyni więcej, niż przyrzekł. Wie, że większym jest grzechem ślubować, niż ślubowania nie dotrzymać. Jego słowa są zawsze prawdziwe, a jego czyn wyprzedza zawsze to co mówi. To nie przysięga sprawia, że wierzymy człowiekowi, ale człowiek, że wierzymy przysiędze.
Złych lub pospolitych ludzi pozyskasz najprędzej darami, ale szlachetnych pozyskasz najprędzej szlachetnością. Zaufanie jest czymś tak pięknym, że nawet największy oszust odczuwa pewien szacunek dla tego, kto go nim obdarza. Pięknych i czystych ciał jest wiele, pięknych i czystych dusz tak mało, że zaledwie wystarczają na podtrzymanie wiary w ich istnienie. Szlachetne rzeczy, szlachetni ludzie, nie noszą swych racji na dłoni. Nie wiąż się nigdy z człowiekiem, dla którego środkiem jest to, co tobie celem. Unikaj ludzi, którym trzeba kłamać.
Niż przyjaciel nieszczery, co słodkie ma lico,
Lepszy jest wróg zaciekły z odkrytą przyłbicą.
Błogosławione, co czyni człowieka twardym, gdyż drzewo nie smagane wichrem rzadko kiedy wyrasta silne i zdrowe i nie pisze jak bóg, kto nie cierpiał jak pies.
Nie gardź sobą, że bitwę przegrałaś. Trzeba pewnej siły, aby się zapędzić aż tam, gdzie się bitwy przegrywa. Jeśli cofasz się inną drogą niż szłaś, to czy rzeczywiście się cofasz? Nie wstydź się swoich łez, raduj się nimi tak jak radujesz się swoim szczęściem, czerp pełną piersią z życia wszystko, co możesz – to miłe i to bolesne, wesołe i smutne. Jedno i drugie jest życiem. Tak się składa, że na naszym świecie, żeby żyć spokojnie, trzeba być w ciągłym ruchu.
Ten, kto nie pamięta przeszłości, będzie skazany na to, że ją przeżyje powtórnie. Co w sobie żywimy, to rośnie; takie jest odwieczne prawo natury. Istnieje w nas organ niechęci, niezadowolenia, tak samo jak organ sprzeciwu, nieufności. Im więcej mu dostarczamy pokarmu, ćwiczymy go, tym większym się staje, a się przekształca wreszcie w rozrośnięty potwornie wrzód i wszystko wokół pożera, pochłaniając i niszcząc życiodajne soki. Przebaczaj swoim wrogom, ale zapamiętaj ich imiona. A jeśli posiedzisz nad rzeką wystarczająco długo, zobaczysz jak płynie nią ciało twojego wroga.
Tylko tyle prawdy utoruje sobie drogę, ile my sami jej wywalczymy. Zwycięstwo rozumu może być tylko zwycięstwem rozumnych.
Powiedziałem i zbawiłem duszę moją.
Zadaniem artysty jest tworzyć niepokój, obowiązkiem – budzić śpiących, wstrząsać filarami zadowolonego świata. Przypomina on światu jego czarną przeszłość, ukazuje teraźniejszość i wskazuje drogę do nowych narodzin.
The function of artist is to disturb. His duty is to arouse the sleepers, to shake the complacent pillars of the world. He reminds the world of his dark ancestry, shows the world its present, and points the way to its new birth.
H.N. Bethune · Karta sentencji
Ten temat został skojarzony z kilkoma tagami, którymi posortowane są sentencje i aforyzmy w repozytorium Gavagai.pl. Możesz kliknąć na poszczególne tagi poniżej, albo na czerwony przycisk, który zaprowadzi cię do listy sentencji, które są otagowane przynajmniej jednym z poniższych tagów:
Zobacz sentencje z przypisanymi tagami:
!inspiracje Własna-Droga