Gavagai.pl ma budzić. Ma inspirować. Właściwe słowo we właściwej chwili może zmienić świat 一
umysłem i rękami gotowego na te słowa człowieka.

Donal Davidson

Polubienia 0 Zaloguj aby moc lajkować.

Omówienia dzieł 1

<h2>PRAWDA I ZNACZENIE</h2> <p>Problem: jak znaczenia zdań zależą od znaczenia słów. Wg jednej propozycji, należy zacząć od przypisania każdemu słowu zdania pewnego bytu jako znaczenia. W zdaniu „Teajtet lata”przypisuje się słowy „Teajtet”teajteta, a własność latania słowu „lata”. Powstaje w tym miejscu problem, w jaki sposób znaczenia takie konstytuują znaczenie zdania. Wydaje się bowiem, że takie podejście prowadzi do regressus ad infinitum. Frege usiłował uniknąć tego problemu twierdząc, że byty odpowiadające predykatom są :"nienasycone”czy „niekompletne”w przeciwieństwie do bytów odpowiadających nazwom. Rozwiązanie Fregego polega na tym, aby potraktować predykaty jako szczególny przypadek wyrażeń funkcyjnych, a zdania jako szczególny przypadek złożonych terminów jednostkowych. Jeśli jednak będzie się identyfikować znaczenie terminu z jego odniesieniem, pojawi się trudność, będąca konsekwencją przyjęcia przesłane: że logicznie równoważne terminy jednostkowe mają to samo odniesienie, i że termin jednostkowy nie zmienia swojego odniesienia, gdy jakiś jego termin składowy zostanie zastąpiony innym, o tym samym odniesieniu. Z tego wynika, że dwa zdania o tej samej wartości logicznej mają to samo odniesienie. jeśli jednak znaczenie zdania jest jego odniesieniem, to wszystkie zdania o tej samej wartości logicznej są synonimiczne – co jednak trudno zaakceptować. Wg holistycznej wizji znaczenia, znaczenie zdania zależy od struktury tego ostatniego, i jeśli rozumiemy znaczenie każdego członu struktury tylko przez abstrakcję z ogółu zdań w których on występuje, to możemy podać znaczenie dowolnego zdania (czy słowa) tylko, gdy podajemy znaczenie każdego zdania (czy słowa) w tym języku. Frege twierdził, że tylko w kontekście zdania słowo ma znaczenie. Można by zatem dodać, że tylko w kontekście języka zdanie (a zatem i słowo) ma znaczenie. (T) s jest T wtw. , gdy p (konwencja T Tarskiego) Teoria znaczenia dla języka L pokazuje, w jaki sposób znaczenia zdań zależą od znaczenia słów, jeśli zawiera (rekursywną) definicję prawdy w L. Związek między definicją prawdy Tarskiego a pojęciem znaczenia jest następujący: definicja działa poprzez podanie koniecznych i wystarczających warunków prawdziwości każdego zdania,a to oznacza podanie w pewien sposób znaczenia tego zdania; jeśli się zna schematyczne pojęcie prawdy dla danego języka, to wie się, co znaczy – dla dowolnego zdania – być prawdziwym, a to z kolei jest (w pewnym sensie) równoważne z rozumieniem tego języka.</p> <h2>Zgodność z faktami</h2> <p>Zdanie prawdziwe to zdanie zgodne z faktami. Cecha bycia prawdą ma być objaśniona przez wskazanie na relację między zdaniem, a czymś innym. Jest to korespondencyjna teoria prawdy. Główną trudność w tym przypadku stanowi znalezienie pojęcia faktu.<br /> Wg Davidsona prawdę można wyjaśnić poprzez odwołanie się do relacji między językiem a światem. W jego obronie korespondencyjnej teorii prawdy kluczową rolę pełni semantyczna teoria prawdy Tarskiego. Davidson podejmuje próbę eliminacji zwrotów takich jak: „prawdą jest, że...”, „jest prawdziwe...”.<br /> Zdanie: (1) „Stwierdzenie, że językiem oficjalnym wyspy M jest francuski, jest prawdziwe.”jest równoważne zdaniu: „Językiem oficjalnym wyspy M jest francuski.”Słowa otaczające zdanie podrzędne reprezentują identycznościową funkcję prawdziwościową o tym samym znaczeniu, co podwójna negacja. Nie jest tak jednak w przypadku zdania „twierdzenie Pitagorasa jest prawdziwe”, chociaż można przełożyć je na zdania w rodzaju zdania (1).</p> <p>(p)(stwierdzenie, że p = twierdzenie Pitagorasa <img src="../media/filozofia/g-to.jpg" style="height:14px; width:25px" /> p)<br /> Można również traktować zwrot „jest prawdziwe”jako właściwy predykat.</p> <p>Davidsonowi nie udało się znaleźć zadowalającej teorii na poparcie tezy o redundancji orzekania prawdziwości o zdaniach.</p> <p> </p> <p>Twierdzi się, że zgodność z faktami czyni zdania prawdziwymi. Jednakże, jeśli jakieś stwierdzenie zgodne jest z faktem opisanym przez wyrażenie o kształcie „fakt, że p”, to jest ono zgodne z faktem opisywanym przez wyrażenie „fakt, że q”, o ile albo 1) zdania, które zastępują „p”i „q” są logicznie równoważne, albo 2) „p”różni się od „q”tym tylko, że pewien termin indywiduowy został zastąpiony przez termin koekstensywny.<br /> Stwierdzając, że s zgodne jest z faktem, że t, gdzie „s”i „t”sa dowolnymi zdaniami prawdziwymi, okazuje się w ten sposób, że istnieje dokładnie jeden fakt – Wielki Fakt.</p> <p>Mówienie o faktach redukuje się do orzekania prawdziwości w kontekstach – to redundancyjna teoria faktów.<br /> Zdaniem Davidsona musimy zrezygnować z mówienia o zdaniach i prawdziwości, a za to musimy powiedzieć o czasie wypowiadania zdania i i osobie wypowiadającego. Prawdziwość w danym języku naturalnym nie jest cechą zdań. Jest relacją między zdaniami, mówiącymi i momentem czasu. Teorie prawdy muszą zatem definiować trójargumentowy predykat „T(s,u,t)”.<br /> Każda konkretyzacja schematu będzie prawdą o prawdzie, gdy „s”zastąpi się opisem zdania w języku naturalnym, a „p”zdaniem podającym warunki, pod którymi opisane zdanie jest prawdziwe:</p> <p>(7) Zdanie s jest prawdziwe dla mówiącego w chwili t wtw., gdy p</p> <p> </p> <p>schemat ten pełni analogiczną rolę w języku naturalnym do konwencji T Tarskiego w języku sztucznym. Dostarcza sprawdzianu adekwatności teorii prawdy. Gdyby zbiór zdań oznajmujących języka polskiego zawierał skończoną liczbę zdań elementarnych i ich prawdziwościowe kombinacje, można by podać rekurencyjną charakterystykę prawdy przez sformułowanie zdania o kształcie (7). Nie jest to możliwe, gdy dopuścimy budowanie predykatów o dowolnej złożoności za pomocą zmiennych i spójników jak przy kwantyfikacji i tworzeniu złożonych terminów indywiduowych.<br /> Tarski definiuje prawdziwość za pomocą spełnienia. Bycie prawdziwym zostaje wyjaśnione w terminach relacji między językiem a czymś innym – to korespondencyjna teoria prawdy. „ 's' jest spełnione przez wszystkie funkcje”nie ma dokładnie tego samego znaczenia, które Davidson wiąże z „s jest zgodne z faktami”. Mają one jednak coś wspólnego: próbują wyrazić relację między językiem a światem i sa równoważne zwrotowi „s jest prawdziwe”.</p> <p>Niepowodzenie korespondencyjnych teorii prawdy opartych na pojęciu faktu wywodzą się ze wspólnego źródła: z pragnienia zawarcia w tym, do czego odnosi się zdanie prawdziwe nie tylko do przedmiotów „o których”jest to zdanie, ale także wszystkiego, co w tym zdaniu o nich się mówi.</p> <h2>Semantyka dla języków naturalnych</h2> <h2> </h2> <p>Teoria semantyki języka naturalnego dąży do podania znaczenia każdego wyrażenia sensownego. Zdaniem Davidsona teoria prawdy jakiegoś języka naturalnego powinna podawać znaczenia wszystkich wyrażeń niezależnie znaczących na podstawie analizy ich struktury.<br /> Przez teorię prawdy rozumie on zbiór aksjomatów, z których wynika dla każdego zdania w tym języku sformułowanie warunków, przy których zdanie to jest prawdziwe. Teoria musi dostarczyć metody rozstrzygania w przypadku dowolnego zdania, jakie jest jego znacznie, wynikające z danej teorii sformułowania warunków prawdziwości poszczególnych zdań i posługiwały się tymi samymi pojęciami, co zdania, których warunki prawdziwości formułują.</p> <p>Davidson pragnie podać rekursywną teorię prawdy jakiegoś języka, czyli pokazać, że składnia tego języka daje się sformułować przynajmniej w tym sensie, iż każde prawdziwe wyrażenie daje się zanalizować jako utworzone z pewnych elementów (słownika).</p> <p>W obronie konwencji T</p> <p> </p> <p>Ponieważ T-zdania (np. „Zdanie 'dziś w nocy widać milion gwiazd' jest prawdziwe wtw., gdy dziś w nocy widać milion gwiazd.”) są w sposób oczywisty prawdziwe, niektórzy filozofowie uważali, że pojęcie prawdy w odniesieniu do zdań jest czymś banalnym.<br /> T-zdania pokazują jednak jak obejść się bez predykatu prawdziwości. Można jednak wykorzystać je do zdefiniowania własności bycia predykatem prawdziwości: predykatem prawdziwości jest każdy predykat, który czyni wszystkie T-zdania prawdziwymi.</p> <h2>INTERPRETACJA RADYKALNA</h2> <p>Gdy naszym celem jest interpretacja języka, metoda przekładu zajmuje się niewłaściwym tematem;relacją między dwoma językami, podczas gdy tym, o co chodzi, jest interpretacja jednego języka, oczywiście w innym języku. W ogólnym przypadku teoria przekładu angażuje trzy języki: przedmiotowy, podmiotowy i metajęzyk (język z którego, język na który tłumaczymy i język teorii, która mówi, które wyrażenia języka podmiotowego są przekładami jakich wyrażeń języka przedmiotowego.)<br /> Teorię interpretacji języka przedmiotowego można uważać za rezultat połączenia teorii interpretacji znanego języka, która odsłania jego strukturę, oraz systemu przekładu z nieznanego języka na znany – wszelkie odwołania do znanego języka są zatem niepotrzebne. Taką teorią jest teoria prawdy Tarskiego</p> <p>s jest prawdą (w języku przedmiotowym) wtw., gdy p.</p>

Opracowanie dorobku

Fragmenty dzieł autora

(brak fragmentów)

--}}

Sentencje w bazie gavagai: 0

Zobacz wszystkie sentencje w repozytorium

Cytaty użyte w Gavagai

Brak cytatów
Sentencje w repozytorium (0)

Dorobek autora w Gavagai:

# 62
Edytuj autora Dodaj/zmien zdjęcie
Sztuka wojny, 36 forteli, Sun Tzu, historia Chin, kultura chińska, piękne opowieści, pięken sentencje, najlepsze tłumaczenie Sztuka wojny (The Art of War)