Will Durant

Cywilizacja jest strumieniem z brzegami. Strumień jest czasem wypełniony krwią ludzi zabijających, kradnących, krzyczących i robiących to, co historycy zazwyczaj zapisują, podczas gdy na brzegach, niezauważeni, ludzie budują domy, kochają, wychowują dzieci, śpiewają piosenki, piszą wiersze, a nawet bielą posągi. Historia cywilizacji jest tym, co wydarzyło się na brzegach.

Civilization is a stream with banks. The stream is sometimes filled with blood from people killing, stealing, shouting and doing the things historians usually record, while on the banks, unnoticed, people build homes, make love, raise children, sing songs, write poetry and even whittle statues. The story of civilization is what happened on the banks.

In those days, the (Roman) government gave them bread and circuses. Today we give them bread and elections, but it is just a change in the style of a periodical amusement.

We . . . repeatedly enlarge our instrumentalities without improving our purpose.

To speak ill of others is a dishonest way of praising ourselves ... let us be above such transparent egotism.

One of the lessons of history is that nothing is often a good thing to do and always a clever thing to say.

Education is a progressive discovery of our own ignorance.

Tired mothers takes less time than reasoning and penetrates sooner to the seat of the memory.