Bądź moim przyjacielem, Hunahpu. Nigdy więcej nie poruszaj tego tematu. Pracuj ze mną, a kiedy przyjdzie czas przenieść się w przeszłość, udaj się tam wraz ze mną. Niech naszym małżeństwem będzie wspólna praca, a naszym potomstwem przyszłość, którą zbudujemy. Pozwól mi stanąć kiedyś przed mężem bez obciążających mnie wspomnień innego męża lub innej miłości. Pozwól mi zachować wiarę w twoją przyjaźń, nie obarczaj poczuciem winy spowodowanym odrzuceniem lub przyjęciem twojej propozycji. Zrobisz to dla mnie?
Nie! – wykrzyknął Hunahpu w duchu. Nie jest to konieczne, nie musimy się niczego wyrzekać, możemy być szczęśliwi teraz i być szczęśliwi w przyszłości, a ty się mylisz, kompletnie się mylisz.!
Tyle że jeśli Diko wierzyła, że małżeństwo lub romans z nią uczynią ją nieszczęśliwą, to tak by się stało, a więc ze swojego punktu widzenia miała rację. Czy kochał tę dziewczynę, czy też tylko jej pragnął? Czy chodziło mu o szczęście Diko, czy zaspokojenie własnego pożądania? – Tak – odparł. – Zrobię to dl a ciebie.
Wtedy pocałowała go; złożyła pocałunek na jego wargach, nie przelotny, ale i nie namiętny. Pełen miłości, zwyczajnej miłości, jeden pocałunek, a potem odeszła i zostawiła go samego.

– Nie zmuszam ludzi do robienia czegokolwiek wbrew ich woli – oburzyła się Diko.

Putukam uśmiechnęła się. – Nie , Widząca w Ciemnościach. Po prostu nie zostawiasz ich w spokoju, dopóki nie zmienią zdania. Z własnej woli.