| Cytaty z artykułu Habermasa |
„Tłumaczenie” Poppera |
| Społeczna totalność nie prowadzi własnego życia poza i ponad życiem tego, z czego sama się składa |
Społeczeństwo składa się ze stosunków społecznych |
| Tworzy ona i reprodukuje siebie poprzez swoje poszczególne elementy |
Te różne stosunki w jakiś sposóbtworzą społeczeństwo |
| Całości tej tak samo nie można oddzielić od życia, od kooperacji i antagonizmu jednostkowego bytu, |
Wśród tych stosunków znajdują się kooperacja i antagonizm; a ponieważ (jak już zostało powiedziane) społeczeństwo składa się z tych stosunków, nie można go od nich oddzielić; |
| jak nie można zrozumieć elementu wyłącznie jako jego funkcji bez względu na całość, której istota sama polega na ruchu jednostkowego bytu. |
ale coś odwrotnego także obowiązuje: żadnego z tych stosunków nie można zrozumieć bez całości wszystkich pozostałych. |
| System i byt jednostkowy są wzajemnie powiązane i są zrozumiałe jedynie w ich wzajemnym powiązaniu |
(powtórzenie poprzedniego stwierdzenia). |
(Uwaga: Zreferowaną tutaj teorię całości przedstawiono niezliczoną ilość razy, i bardzo często lepiej; ale za każdym razem słowa stawały się coraz bardziej imponujące).
A teraz profesor Habermas mówi sam:
|
| Adorno pojmuje społeczeństwo w kategoriach, które nie wypierają się swego pochodzenia z logiki Hegla. |
Adorno używa przypominających Hegla sposobów artykulacji |
| Pojmuje on społeczeństwo jako totalność w ściśle dialektycznym sensie, które wyklucza organiczne ujmowanie całości: że jest to więcej niż suma jej części; |
Nie mówi on dlatego (sic!), że całość jest czymś więcej niż sumą jej części; |
| Ale totalność nie jest także klasą, której zakres logiczny określają wszystkie skupione w niej elementy. |
Całość nie jest również (sic!) klasą elementów |
| I tak dalej. Potem na przykład , na tej samej stronie czytamy: |
| totalność społecznych związków życiowych... |
Wszystkich w jakiś sposób łączą wzajemne stosunki... |
| bądź na stronie 157: |
| Teorie są schematami porządkującymi, które dowolnie tworzymy w obowiązujących syntaktycznie ramach. |
Teorii nie powinno się formułować niegramatycznie, poza tym możesz mówić to chcesz. |
| Okazują się one następnie przydatne dla specjalnej dziedziny przedmiotów, jeśli rzeczywista różnorodność im się poddaje. |
Znajdują one zastosowanie w specjalnej dziedzinie, jeśli można je zastosować |
Gavagai.pl
