Feliks Chwalibóg

Nie bardzo chytry, kto z chytrości znany.

Czasem niesłusznie narzekamy na los; trafiliśmy szczęśliwie, ale nie zgłosiliśmy się po wygraną.

Ten cytat ma więcej niż dwa języki

Nie wstyd nie wiedzieć, lecz wstyd nie pragnąć swej wiedzy uzupełnić.

It is not a shame to be ignorant, the shame lies in refusing to learn.

無知不可恥，可恥的是拒絕學習。

Trudniej się oduczyć niż nauczyć.

Tylko nowe złudzenia chronią nas od rozpaczy po utracie dawnych.

Only new delusions save os from despair after loosing the old ones

O bankructwie wiedzy rozprawiają najchętniej ci, którzy nie umieścili w tym przedsiębiorstwie ani grosza.

Kiedy słyszymy oczywistą prawdę, choćby po raz pierwszy, zawsze się nam zdaje, żeśmy ją już kiedyś słyszeli.

Kto buduje na ludzkiej głupocie, ten buduje pewnie i trwale.

Najtrudniejsza walka z własnymi urojeniami, bo nie widać nieprzyjaciół.

The direst struggle is when fighting with your own illusions, because you can't see your enemy.

Z wszystkich dóbr tego świata najchętniej zrzeka się człowiek dobrodziejswa własnych myśli.

Mądry głupiemu ustępuje. Gdy głupi silniejszy.

Okłamujemy się myśląc, że szukamy prawdy, bo pragniemy tylko utwierdzić się w tym, w co wierzymy.

Ten świat zimny, niewdzięczny, obłudny i okrutny, na który narzekamy, to my dla innych.

Młodzi najwięcej popełniają szaleństw, gdy udają dorosłych, a starzy, kiedy pragną uchodzić za młodych.

Najśmielej wygłaszamy cudze zdania, bo wiemy, jakie wywołają wrażenie.

Jest coś świętego w człowieku, który nie zostawia potomstwa, a przecież troszczy się o przyszłe pokolenia.

Prawdziwego doświadczenia nabieramy zwykle dopiero wówczas, gdy już korzystać z niego brak nam sposobności.

Najłatwiej się odznaczyć pracując bezinteresownie dla innych, bo mało współzawodników.

Nie chciwość, nie gniew i nie zazdrość, ale strach jest doradcą najnikczemniejszych postępków.

Choć zasypia czasem zwierzę w człowieku, to przecież i przez sen potrafi się odezwać.

Wymagania nasze są bardzo skromne... gdy chodzi o cudze szczęście.

Mówić można z każdym - rozmawiać bardzo mało z kim.

Lekceważymy tych, którzy nie mogą w niczym być nam pomocni, ale nabieramy do nich szacunku, skoro pokażą, że potrafią nam zaszkodzić.

Kogo byle co martwi, tego i byle co pociesza.

Powieści i dramaty bywają najczęściej rozwlekłym komentarzem do śmiałego paradoksu lub oklepanego komunału.

Żeby rządzić, trzeba mieć czym straszyć i mieć co obiecywać.

Mnóstwo ludzi istnieje, ale takich, co naprawdę żyją, można wskazać palcem.

Są osoby, którym nastręcza sposobności do kłótni nawet rozmowa o pogodzie.

Czytanie jest podróżą po cudzych umysłach, podróż to nieraz ciekawsza i bardziej pouczająca od zwiedzania obcych krajów.

Kto liczy na cudzą śmierć, popełnia zabójstwo w myśli.

Nieszczęścia własne nie uprawniają do unieszczęśliwiania innych.