Żaden wielki wysiłek nie został nigdy kupiony za pieniądze. Ni malowidło, ni wiersz, ni katedra z kamienia, ni żadne państwo nie zostało nigdy powołane do życia dla zapłaty jakiegokolwiek rodzaju. Ni Partenon, ni Termopile nie były wzniesione albo bronione dla nagrody czy chwały, ani Buchara splądrowana, ani Chiny zdeptane butem Mongoła jedynie dla łupu i władzy. Wynagrodzeniem za dokonanie tych rzeczy było samo wprowadzenie ich w czyn!

Być panem własnej osoby – używać siebie samego jako narzędzia w swym ręku – i w ten sposób wznieść albo zrujnować coś, co nikt inny nie potrafił zbudować lub zburzyć – oto największa przyjemność znana człowiekowi! I temu, który czując dłuto w dłoni, uwolnił anioła uwięzionego w marmurowym bloku, i temu, który czując w dłoni miecz na bezdomność skazał duszę, mieszkającą wcześniej w ciele jego śmiertelnego wroga – każdemu z tych dwóch jednako smakuje ten rzadki pokarm przeznaczony tylko dla demonów lub bogów.
No great effort was ever bought. No painting, no music, no poem, no cathedral in stone, no church, no state was ever raised into being for payment of any kind. No Parthenon, no Thermopylae was ever built or fought for pay or glory; no Bukhara sacked, or China ground beneath Mongol heel, for loot or power alone. The payment for the doing of these things was itself the doing of them. To wield oneself – to use oneself as a tool in one's own hand – and so to make or break that which no one else can build or ruin – that is the greatest pleasure known to man! To one who has felt the chisel in his hand and set free the angel prisoned in the marble block, or to one who has felt the sword in hand and set homeless the soul that a moment before lived in the body of his mortal enemy – to these both come alike the taste of that rare food spread only for demons or for gods.