Biznesmenom nie zależało na pokoju po to, by Colman i jemu podobni nie zostali zabici ani by Chirończycy podobni do Jaya zostali inżynierami, albo uprawiali farmy zamiast ginąć pod dywanowym nalotem. Chcieli pokoju po to, by móc nająć Chirończyków za połowę płacy Ziemian i by zbudować dla swych dzieci dobre ekskluzywne szkoły. Chirończykom nie można pozwolić chodzić do szkół, bo wtedy zażądają równych płac z Ziemianami. A zresztą na takie szkoły nigdy nie będzie ich stać ” przecież to w końcu nie są ludzie. Był całkiem pewien, że większość ludzi, którzy zabijali się tam na Ziemi, ani nie chciała tych obszarów, ani nie przejmowała się aż do tego stopnia, kto będzie nimi władał. Czy ktoś w ogóle przetrwa na dłuższą metę? ” Colman nie był tego taki pewny. Czy kukiełki, które myślą to, co się im każe i zabijają się nawzajem z przyczyn, które ich nie powinny obchodzić?

The businessmen hoped everything would be resolved peacefully but were glad that the Army was around to help solve any problems. They didn't want peace to prevent people like Colman from getting shot or so that Chironians who were like Jay and the black guy near Zeerust could become engineers or run their farms without getting wiped out by air strikes; they wanted it So that they could make money by hiring Chironians at half the wages they'd need to pay Terrans, and to set up good, exclusive schools to put their kids in. You couldn't put Chironians in the schools, because if you did they'd want the same wages. And in any case they'd never be able to afford it. The Chironians weren't really people, after all.